گاهی..

گاهی تنهایی هم تنهایت میگذارد و تو تنها تر از همیشه تنها میمانی!

ورفتن را که باور کنی ماندن سخت میشود

و گاهی مجبوری که بمانی تا گذشت را بیاموزی....و بیاموزند....

و گاهی اشک چشمانت میخواهد تمام گودال های زمین را دریا کند..

و گاهی دلت میگیرد, میمیرد...

و دلت میخواهد خداوند در آغوشت بگیرد و آرام بگیری...

و نا امیدی را که به خاطر می آوری امید را فراموش میکنی

و گاهی فراموش میشوی

و تو چه ناجوانمردآنه فراموش شدی!

و گاهی صدایی نیست...

فردایی نیست...

رویایی نیست...

ابری نیست....بادی نیست....و حوضی نبست که لب آن بنشینی و

گردش ماهی ها را نظاره کنی!

و گاهی, نگاهی, کلامی, حرفی, سنگی

کافیست تا شیشه ی عمر آرزوهایت بشکند

و تو ملتمسانه مرگ رویاهایت را بنگری...

و گاهی تو می مانی و تو میمانی و تو می مانی

و دیگر هیچ!